ośrodków ciągłych
Encyklopedia PWN
ekon. rodzaj systemu ewidencji gospodarczej, służący do rejestracji zdarzeń oraz operacji gospodarczych i finansowych, umożliwiający odzwierciedlenie sytuacji finansowej oraz ekonomicznych efektów działającego podmiotu.
refrakcja fali
fiz. zjawisko załamania fali na granicy rozdzielającej ośrodki o różnych współczynnikach załamania (załamanie fali);
[łac.],
narząd mięśniowy, którego skurcze wywołują krążenie krwi;
światło, promieniowanie optyczne,
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne o fali długości od ok. 380 nm (fiolet) do ok. 760 nm (czerwień), wykrywane przez oko ludzkie (wzrok);
okręg przemysłowy w województwie świętokrzyskim i województwie podkarpackim (głównie w powiecie tarnobrzeskim i powiecie staszowskim), w Kotlinie Sandomierskiej.
geol. zmiana kształtu lub objętości obiektu geol. pod wpływem procesów tektonicznych oraz efekty takich odkształceń, czyli struktury tektoniczne;
